Steeds meer ontwikkelingen wijzen in de richting van een groeiende drang tot het pompen van euro's in het EU systeem. De vraag waar dat geld vandaan komt en welke (schijn) economie ermee wordt gemaakt, blijft onbesproken.
Een raadselachtig bericht dezer dagen. Volgens de Spaanse krant El Pais zou de Europese Commissie in het geheim werken aan een Marshall plan van 200 miljard:
El Pais maakte gewag van een soort Europees Marshall-plan, waarbij tot 200 miljard euro gemobiliseerd zou worden via publieke en private investeringen in infrastructuur, hernieuwbare energie en spitstechnologie.
Bij El Pais wisten ze ook al welke wegen de Europese Commissie wilden bewandelen om aan dat geld te komen:
Volgens de Spaanse krant zou de Commissie op twee pistes werken om het geld bijeen te krijgen, met name via ongebruikte middelen uit het noodfonds EFSM en via bijdragen van de lidstaten voor een kapitaalverhoging bij de Europese Investeringsbank. Ook aan Europese projectobligaties zou gedacht worden.
Maar zo gedetailleerd als het bericht in El Pais ook mocht zijn, volgens de Commissie was het allemaal onzin. Dat het onzin is, ligt natuurlijk niet voor de hand. Er zijn ongetwijfeld plannen in de maak om de mysterieuse Europese geldkraan open te zetten in de geest van de Keynesiaanse theorie.
In dezelfde sfeer verscheen er een rapport van de International Labour Organisation, de ILO, een onderdeel van de VN. In dit rapport werd gesteld: De welvarende landen, en ook Europa, richten zich steeds meer op bezuinigingen en op hervormingen van de arbeidsmarkt. Waardoor die arbeidsmarkt flexibeler wordt. Maar dat heeft juist een negatief effect op de werkloosheid:
First, this is due to the fact that many governments, especially in advanced economies, have shifted their priority to a combination of fiscal austerity and tough labour market reforms. The report says such measures are having devastating consequences on labour markets in general and job creation in particular. They have also mostly failed to reduce fiscal deficits.
The narrow focus of many Eurozone countries on fiscal austerity is deepening the jobs crisis and could even lead to another recession in Europe”, said Mr. Raymond Torres, Director of the ILO Institute for International Labour Studies and lead author of the report.
Kijken we dan naar wat waarschijnlijk een grote verschuiving in de Europese macht gaat vormen: De verwachte verkiezing van Francois Hollande als de nieuwe president van Frankrijk. Een gevaarlijk man, stelt het liberale weekblad The Economist. Onder Hollande zal de staat groeien, de hervormingen zullen uitblijven en het Franse staatstekort zalalleen nog maar af kunnen nemen door het verhogen van de belastingen:
Mr Hollande’s programme seems a very poor answer to all this—especially given that France’s neighbours have been undergoing genuine reforms. He talks a lot about social justice, but barely at all about the need to create wealth. Although he pledges to cut the budget deficit, he plans to do so by raising taxes, not cutting spending. Mr Hollande has promised to hire 60,000 new teachers. By his own calculations, his proposals would splurge an extra €20 billion over five years. The state would grow even bigger.
Maar hij wil niet alleen de Franse staat vergroten. Hij wil vooral ook de Europese staat vergroten, zo bleek uit recente uitspraken van hem:
Hollande zal onder meer pleiten voor de invoering van euro-obligaties, niet om schulden te bundelen, maar om projecten op het gebied van de infrastructuur te financieren. Ook wil de socialistische presidentskandidaat meer financieringsmogelijkheden van de Europese Investeringsbank vrijmaken. Hollande zal ook aandringen op de instelling van een belasting op financiële transacties en op de besteding van wat er van de Europese structuurfondsen nog over is.
Eerder al kondige Hollande ook aan weinig op te hebben met de 3 % regel vanuit de Europese begroting. Waar Nederland braaf zijn best heeft gedaan om de Europese regels uit te voeren, wil Hollande ook meer Europa, maar dan een Europa waarin een kunstmatige welvaart wordt gecreëerd volgens beproefd DDR model. Een nep-economie.
En die Euro-obligaties, waarmee de economische macht van Europa over de Europese landen verder wordt doorgevoerd, is ook iets wat het IMF wil. Duitsland moet niet langer dwars liggen, vindt het IMF. Met de Euro-obligaties (waardoor de Europese landen niet zelf meer de boer op hoeven voor leningen, dus slecht presterende landen ook niet meer afgerekend worden met hoge rentes) wordt de mogelijkheid voor Europese regeringen om te lenen namelijk sterk vergroot:
De zogenoemde eurobonds zouden de renteverschillen in de eurozone minimaliseren waardoor landen die moeilijk kunnen lenen op de financiele markten goedkoper aan geld zouden kunnen komen.
Dat lijkt het hoofddoel. Uit de crisis komen door nog meer geld te lenen en nog meer geld uit te geven, waardoor de crisis over zal gaan in een schijnbare staat van welvaart. Voor zo lang als het duurt. Niet presterende Europese landen worden beloond. En dit alles om het dictaat van Brussel in het zadel te houden.
Waar Nederland onlangs nog bijna met (militair) ingrijpen werd bedreigd door Duitsland om maar onder de 3% te blijven,trekken de Fransen en wellicht de Duitsers zelf zich niets aan van de stabiliteitspact. Ik zou zeggen,liever gisteren nog dan vandaag uit de eurozone.
BeantwoordenVerwijderen